નથી મળતા કોઈ નગરી નિવાસી
બધા બેઠા છે ઘરમાં દ્વાર વાસી
અચાનક જઈ પડ્યો પાણીમાં સૂરજ
બધા પડછાયા ઊભા મોં વકાસી
ક્ષણિક આનંદ પળભરનો અતિથિ
અને આ વેદના તો બારમાસી
ગલીની આંખ ઘેરાઈ રહી છે
અને બારીમાં ઊભી છે ઊદાસી
બધાયે દેવ તો પોઢી ગયા છે
હજી જાગી રહી છે દેવદાસી.
:- આદિલ મંસૂરી
No comments:
Post a Comment